Żyła sercowa wielka (Y. cordis magna) zbiera krew głównie ze ścian komory lewej. Rozpoczyna się ona – gałęzią zstępującą(ram. us descendene) w pobliżu wierzchołka serca, po czym ciągnie się wzdłuż rowka podłużnego brzusznego, przechodząc na poziomie rowka wieńcowego w – gałąź okalającą( ramus circumflexue), która, zagiąwszy się o lewą krawędź serca, przedostaje się na powierzchnię grzbietową serca. W rowku wieńcowym gałąź zstępująca otrzymuje gałąź dopływową – ż. sercową średnią (Y. cardis media), przebiegającą wzdłuż rowka podłużnego grzbietowego i już jako – Ż. sercowa wielka (Y. cardis magna) tworzy niewielkie rozszerzenie – zatokę wieńcową (sinus ooronarius), uchodzącą do prawego przedsionka tuż pod ujściem ż. czczej tylnej (Y. caya post. ). W miejscu ujścia może występować szczątkowa – zastawka zatoki wieńcowej(valruia sinus coronarii Thebesii). Z ż. sercowe średnie i najmniejsze (11. cerdis media e et minimae) zbierają krew ze ścian prawej komory oraz ze ścian przedsionków, po czym uchodzą do jamy przedsionka prawego szeregiem ujść samoistnych. [patrz też: usg tarczycy bydgoszcz, stosunek albumin do globulin, szczepionka podjednostkowa ]