Pod względem chemicznym przypomina ona osocze krwi, jest jednak pozbawiona erytrocytów, zawiera wiele limfocytów i znikomą ilość leukocytów. Miejscem powstawania chłonki są niewątpliwie okolice sąsiadujące z sieciami włoskowatymi z czego wynika, że prawdopodobnie wszystkie tkanki są nią niejako nasiąknięte. Przestrzeniami chłonnymi nazywamy różnego rodzaju i wielkości szczelinowate zbiorniki, z których spływa chłonka do naczyń chłonnych. Rozróżnia się następujące typy wymienionych przestrzeni. a) – Przestrzenie międzykomórkowe ( iruerstitia intercellularia. ), występujące głównie w sąsiedztwie naczyń krwionośnych (spatia perirascularia), stanowią rzeczywiste środowisko wewnętrzne, w którym są zanurzone komórki, pobierające z niego pokarm, a w zamian wydalające doń produkty przemiany materii. [więcej w: syndrom sztokholmski w związku, rezonans magnetyczny suwałki, poligeny ]